سایت تخم مرغی

سایت تخم مرغی

سایت تخم مرغی

سایت تخم مرغی

استرس در دوران بارداری

استرس در دوران بارداری

استرس در دوران بارداری ،استرس در دوران بارداری نی نی سایت،استرس در دوران بارداری چه عواقبی دارد،استرس در دوران بارداری،تاثیر استرس در دوران بارداری بر روی جنین،درمان استرس در دوران بارداری،اثرات استرس در دوران بارداری،تاثیر استرس در دوران بارداری،استرس زیاد در دوران بارداری،عوارض استرس در دوران بارداری،استرس دوران بارداری نی نی سایت،عوارض استرس در دوران بارداری

استرس در دوران بارداری ، کاهش استرس در دوران بارداری ، تاثیر استرس در دوران بارداری روی جنین

استرس در دوران بارداری

بارداری از حساس ترین دوران های زندگی انسان است. صدمات وارده بر جنین در دوران بارداری می تواند زمینه ساز بسیاری از اختلالهای جسمی و روانی در سالهای بعدی زندگی فرد باشد،به طوری که زمینه بسیاری از اختلال های روان پزشکی دوران بزرگسالی را باید در دوران جنینی جستجو کرد. بهداشت روانی دوران بارداری از مسایلی است که امروزه بسیار مورد توجه قرار دارد.ثابت شده که از ابتدای بارداری ، اضطراب و هیجان های زن باردار تاثیر مستقیمی بر روی جنین خواهد داشت. عدم اطلاع یا اطلاعات نادرست و ناقص در خصوص بارداری و تغییرات آن می تواند موجب بروز هیجان ها و آشفتگی های روانی شود. تغییر خلق(اخلاق)،تغییر اشتها،استفراغ های گاه و بیگاه ،تغییر علایق و سلیقه ها و بالاخره ده ها نوع دیگر از این قبیل ، هریک می تواند به تنهایی گرفتاریهای فراوانی را ایجاد کند.

شایع ترین و مهمترین استرس های زنان باردار چیست

1-اضطراب و نگرانی در مورد سلامت جنین

2-مرگ یکی از نزدیکان

3-مشاجره و مشکل ارتباطی با همسر و خانواده اش

4-کاهش ناگهانی و قابل ملاحظه در درآمد خانواده

5-مسایل و مشکلات مربوط به شغل همسر

6-نگرانی در مورد دشواریهای بارداری

7- احساس کم تجربگی مادران جوان

استرس هایی در دوران بارداری

مطالعات و بررسی های متعدد روی زنان باردار نشان دهنده این فرضیه است که سطح بالای استرس های روانی-اجتماعی در طول دوران بارداری ،خطر زایمان زودرس و در نتیجه تولد نوزادبا وزن کمتر از میزان طبیعی را افزایش می دهد.استرس های دوران بارداری علاوه بر ایجاد عوارض در دوران بارداری به ویژه در اوایل بارداری و حوالی زایمان ، روی فرآیند رشد و تکامل ذهنی ، روانی جنین اثر سوء دارد و موجب اختلال های رفتاری در دوران کودکی می شود.استرس در بارداری می تواند با ایجاد نشانه های اختلال (کم توجهی- بیش فعالی)به ویژه در پسران همراه باشد. هم چنین سطح بالای اظطراب مادر در بارداری خطر بیماری (سرشت دشوار)را در شیرخوار افزایش می دهد. در واقع کودکانی که سرشت دشوار دارند،معمولا الگوی خواب و تغذیه آشفته ای دارند و نیازمند توجه و مراقبت بیشتر هستند.

تاثیر استرس در دوران بارداری روی جنین

حاصل یک مطالعه جدید حاکی از وجود ارتباط میان سطح بالای استرس مادر در سه ماهه اول بارداری و بروز مشکلاتی در سلامت مغز جنین است.
میان استرس و والد شدن در سنین پایین ارتباط تنگاتنگی برقرار است ولی با این حال براساس مطالعاتی که نتایج آن در نشریه غدد به چاب رسید کلیه مادران باردار بنا به دلایلی به علمی متعدد باید تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض تنش های عصبی بی مورد در این دوران اجتناب کنند.
در واقع به نظر می رسد که استرس می تواند بر میکروب هایی که در واژن یک خانم باردار زندگی می کنند اثر بگذارد. این میکروب ها در زایمان طبیعی و در حین عبور از کانال زایمانی از واژن مادر به نوزاد منتقل شده و منجر به بروز تغییراتی در میکروبیوم های مجرای گوارشی و روند تکامل مغز نوزاد خواهد شد. در نهایت این تغییرات ایجاد شده پیامدهای بد و نامطلوبی بر متابولیسم و سیستم ایمنی بدن نوزاد به جا خواهند گذاشت. در واقع دانشمندان بر این باورند که تغییر در میکروبیوم های مجرای گوارشی با خطر ابتلا نوزاد به مشکلات بزرگتری نظیر اوتیسم و اسکیزوفرنی که از جمله اختلالات عصبی تکوینی مغز به شمار می روند در ارتباط است.

کاهش استرس در دوران بارداری

خوب غذاخوردن برای ذهن و بدن‌تان هر دو خوب است. برنامه‌ی غذایی سالمی شامل اسید‌های چرب امگا۳، ویتامین‌ها و مواد معدنیِ کافی می‌تواند اخلاق شما را از این رو به آن رو کند. اسیدهای چرب امگا۳ که در ماهی‌های روغنی و غذاهای دریایی یافت می‌شوند، می‌توانند به کاهش افسردگی کمک می‌کنند. سعی کنید هفته‌ای دو وعده‌ی غذایی شامل ماهی‌های روغنی ازجمله سالمون، ماهی تن، و قزل‌آلا مصرف کنید. گفته می‌شود اسیدآمینه‌ی ضروری تریپتوفان می‌تواند حال شما را بهبود ببخشد. تریپتوفان به افزایش ملاتونین و سروتونین در مغز کمک می‌کند. ملاتونین و سروتونین به خوابِ بهتر کمک می‌کنند و باعث می‌شوند احساس کنید حال‌تان بهتر است.

بدن شما نمی‌تواند تریپتوفان تولید کند. پس تنها راه رساندن این ماده به بدن از طریق خوردن است. تریپتوفان در دانه‌ها و مغزها وجود دارد که به‌راحتی به‌عنوان تنقلات قابل‌استفاده‌اند. همچنین در گوشت تازه‌ی مرغ و بوقلمون، ماهی، تخم‌مرغ، ماست و پنیر وجود دارد. مقدار آب مصرفی‌تان را هم در نظر داشته باشید. دهیدراته‌شدن (کمبود آب در بدن) ممکن است بر وضعیت روانی شما تأثیرگذار باشد. دهیدراته‌شدن همچنین باعث افزایش احتمال سردرد می‌شود. سعی کنید روزانه ۶ تا ۸ لیوان (۱/۵لیتر) مایعات مصرف کنید.

کاهش استرس در دوران بارداری با ورزش

ورزش می‌تواند حال‌تان را بهتر کند. ورزش‌کردن در دوران بارداری کاملا بی‌خطر است. اگر قبل از باردارشدن ورزش نمی‌کرده‌اید، الان زمان خوبی برای شروع است. البته باید ورزش‌های ملایم را انتخاب کنید. شنا ورزشی اید‌ئال است، چون بدون اینکه بر مفصل‌هایتان فشار زیادی وارد کند، شما را سر حال می‌آورد. اگر نمی‌توانید به استخر بروید، سعی کنید برای بیست دقیقه پیاده‌روی در روز برنامه‌ریزی کنید. یوگا در دوران بارداری نه‌تنها انعطاف و سلامت لازم را به بدن‌تان می‌دهد، به شما تکنیک‌های ریلکسیشن، مدیتیشن و تنفس را می‌آموزد. سعی کنید ورزش را بخشی از برنامه‌ی روزانه‌ی زندگی‌تان کنید. در محل کار، به‌ویژه اگر پشت‌میزنشین هستید، هروقت فرصتی دارید، بلند شوید و کمی راه بروید. در ساعت نهار کمی بیرون بروید تا هوای آزاد بخورید. حتی اگر وقت کافی ندارید، فقط ۱۰ دقیقه از این فرصت استفاده کنید. 

بیشتر بخوانید : درمان یبوست در بارداری ♥ افزایش اشتها در بارداری ♥ سردرد در بارداری ♥ بی اشتهایی در بارداریبهار نارنج در دوران بارداری

کپسول دوکسپین

کپسول دوکسپین

کپسول دوکسپین ,کپسول دوکسپین برای چیه,کپسول دوکسپین10,کپسول دوکسپین ۲۵,کپسول دوکسپین موارد مصرف,کپسول دوکسپین ویکی پدیا,کپسول دوکسپین برای پوست

کپسول دوکسپین

توضیحاتی در مورد کپسول دوکسپین

قرص دوکسپین (Doxepin) در درمان اختلالات اضطرابی و افسردگی استفاده میشود. خشکی دهان ، تاری دید، یبوست و خواب آلودگی از عوارض قرص دوکسپین است. قرص دوکسپین از داروهای ضد افسردگی است که در صورت مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک می‌تواند مشکلاتی را برای فرد مصرف‌کننده به وجود آورد. اگرچه موارد استفاده و عملکرد آن شبیه قرص آمی‌تریپتیلین است اما پیشنهاد می‌کنیم قبل از اقدام به مصرف هر گونه داروی ضد اضطراب و افسردگی اطلاعات کلی درباره موارد مصرف و همچنین عوارض احتمالی آن داشته باشید.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول دوکسپین صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

کپسول دوکسپین چیست

قرص دوکسپین (Doxepin) در درمان اختلالات اضطرابی و افسردگی استفاده می‌شود. این دارو با تداخل در عملکرد مواد شیمیایی مغز (به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی) کار می‌کند که این مواد شیمیایی در ایجاد علائم افسردگی نقش دارند. از این دارو همچنین برای درمان خارش شدید ناشی از اگزما استفاده می‌شود. دوکسپین همچنین در درمان انواعی از سردرد و نیز برخی اختلالات پوستی همچون کهیر مزمن و کهیر سروایدیوتاپیک کاربرد دارد. دوکسپین ذاتا خواب آور می‌باشد.

تداخل دارویی با کپسول دوکسپین

دوکسپین به علت تاثیر گسترده بر آنزیم های کبدی با طیف وسیعی از داروها تداخلات خطرناک ایجاد می کند٬ لذا مصرف هرگونه دارو با دوکسپین نیاز به بررسی دقیق دارد. بخشی از مهمترین تداخلات این دارو عبارتند از: -افزایشQT interval: سیزاپراید،استمیزول، دیزوپیرامید، ایبوتیلید، اینداپامید، پیموزاید،پروکاینامید، کینیدین، سوتالول، ترانیل سیپرامین -افزایش سطح سروتونین: ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین. تداخلات جدی: ـافزایشQT interval: امیودارون، امی سولپراید، اموکسپین، آلبوترول -افزایش سطح سروتونین: آمی تریپتیلین، بوسپیرون، سیتالوپرام، سیکلوبنزاپرین، دکسترومتورفان -کلونیدین: دوکسپین اثر کلونیدین را کاهش می دهد. -دکستروامفتامین، دوبوتامین، دی اتیل پرو پیون، دزونلافاکسین

عوارض کلی کپسول دوکسپین

خشکی دهان، تاری دید، یبوست، خواب آلودگی، صرع، لرزش، افزایش فشارخون، تپش قلب، بثورات پوستی، حساسیت به نور، خارش، تهوع، استفراغ، اسهال، بی‌اشتهایی، اختلال در عملکرد جنسی، گیجی، افزایش وزن، احساس ضعف، گر گرفتگی و سردرد

مقدار مصرف کپسول دوکسپین

میزان دقیق مصرف این دارو باید طبق نظر پزشک تعیین گردد. به طور معمول دوز اولیه 75 میلی‌گرم روزانه است که بسته به پاسخ بالینی، دوز آن به تدریج تنظیم می‌شود. دوزهای بالاتر از 300 میلی‌گرم شاید در بیماران شدیداً افسرده لازم باشد. ولی بیماران با افسردگی خفیف ممکن است به دوز 50-25 میلی‌گرم در روز آن نیز پاسخ دهند. توجه: اثر ضد اضطراب دوکسپین زودتر از اثر ضدافسردگی آن پدیدار می‌گردد. شروع اثر ضدافسردگی دوکسپین پس از 2 تا 3 هفته می‌باشد.

موارد مصرف کپسول دوکسپین

موارد استفاده و عملکرد آن شبیه آمی تریپتیلین است. این دارو اثرات آنتی موسکارینی متوسط و اثرات سداتیو شدیدی دارد و مهارکننده فعال باز جذب سروتونین است. در درمان افسردگی، دوکسپین از راه خوراکی به شکل هیدروکلرید داده می شود. دوز اولیه 75 میلی گرم روزانه است که بسته به پاسخ بالینی، دوز آن به تدریج تنظیم می شود. دوزهای بالاتر از 300 میلی گرم شاید در بیماران شدیداً افسرده لازم باشد. ولی بیماران با افسردگی خفیف ممکن است به دوز 50-25 میلی گرم در روز آن نیز پاسخ دهند. دوزهای روزانه بالاتر از 100 میلی گرم بصورت دوزهای منقسم یا به صورت تک دوز در هنگام خواب تجویز می شود. اگر مجموع دوز تجویزی روزانه بیشتر از 100 میلی گرم باشد بایستی به صورت دوزهای منقسم تجویز شود اگرچه بیشترین میزان دارو ممکن است در هنگام خواب داده شود. در بیماران مسن، دوز شروع 50-10 میلی گرم پیشنهاد شده است. این دارو به صورت تزریق داخل عضلانی و داخل وریدی نیز تجویز می شود. کاهش دوز بایستی بتدریج باشد تا از علائم ترک جلوگیری شود. این دارو دارای فعالیت آنتاگونیستی هیستامینی H1 , H2 است و به صورت کرمهای موضعی حاوی 5% هیدروکلراید برای درمان کوتاه مدت خارشهای متوسط تا شدید ناشی از انواع مختلف درماتیتها موجود است. این دارو همچنین در درمان انواعی از سردرد و نیز برخی اختلالات پوستی همچون کهیر مزمن و کهیر سروایدیوتاپیک کاربرد دارد.

نکاتی در مورد مصرف کپسول دوکسپین

بهتر است دوز دارو موقع خواب استفاده شود. می‌توان کپسول دارو را خالی کرده محتویات آن را همراه با مایع یا مخلوط با غذا میل کرد. تا زمانیکه حالت خواب آلودگی ناشی از دوکسپین برطرف نشده است بیماران مصرف کننده دوکسپین باید در انجام کارهای دقیق و کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند مانند رانندگی و کار با ماشین آلات احتیاط لازم را بعمل آورند. در هنگام مصرف دوکسپین از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل خودداری کنید. سالمندان عموما باید با مقدارهای پایین دوکسپین درمان را شروع کنند و حین درمان بدقت تحت کنترل باشند. در کودکان، نوجوانان و جوانان در ابتدای مصرف تا ۲-۱ هفته سعی شود بیمار تنها نباشد و از نظر تغییرات روحیه و تفکرات منفی تحت نظر باشند. به منظور کاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو و عدم بازگشت علائم بیماری ،باید قطع مصرف این دارو تحت نظر پزشک و تدریجی باشد. اگر دیابت دارید، قند خون خود را به صورت دوره‌ای بررسی کنید. برای پیشگیری از کمبود مایعات بدن، در شرایط فعالیت زیاد و هوای گرم به مقدار کافی مایعات مصرف کنید. داروی دوکسپین را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید. در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می‌دهید پزشک را در جریان قرار دهید. اگر به بیماری‌هایی همچون تیروئید، مشکلات کبدی یا کلیوی، دیابت، مشکلات قلبی – عروقی و سایر مشکلات مربوط به سلامت روان دچار شده‌اید حتما موارد را به اطلاع پزشک خود برسانید. دوکسپین به ندرت در درمان اضطراب کودکان استفاده می‌شود.

توصیه هایی در مورد مصرف کپسول دوکسپین

در بیماران دارای افسردگی دوقطبی با احتیاط فراوان دوکسپین تجویز شود. با توجه به احتمال افزایش فشار خون ضمن جراحی در بیمارانی که داروی ضد افسردگی مصرف می‌کنند، بهتر است دارو چند روز قبل از جراحی قطع شود. دوکسپین اثرات آنتی کولینرژیک متوسط تا شدیدی دارد. مراقب تغییرات در نسبت جذب و دفع باشید و بیمار را از لحاظ یبوست و اتساع شکم بررسی کنید.

مکانیسم اثر کپسول دوکسپین

-مکانیسم دقیق برای اثر خواب آوری دوکسپین ناشناخته است؛ با این حال، عمل دوکسپین به علت اثر آنتاگونیستی بر روی گیرنده هیستامین H1 حاصل می شود. -مکانیسم عمل افسردگی ناشناخته است؛ ممکن است غلظت سیناپسی سروتونین و نوراپی نفرین را با مهار بازجذب آنها، افزایش دهد.

فارماکوکینتیک کپسول دوکسپین

این دارو پس از مصرف خوراکی براحتی از دستگاه گوارش جذب شده و با اثر متابولیسم عبور اول کبدی، به میزان وسیعی به متابولیت اولیه فعال خود یعنی دسمتیل دوکسپین تبدیل می شود. این دارو هم چنین به دنبال کاربرد موضعی از طریق پوست نیز جذب می شود. راههای متابولیسم دوکسپین و دسمتیل دوکسپین شامل هیدروکسیلاسیون و N اکسیداسیون است. دوکسپین، عمدتاً به شکل متابولیت های خود چه به فرم آزاد چه کانژوگه، از طریق ادرار دفع می شود. دوکسپین و دسمتیل دوکسپین به میزان وسیعی در بدن توزیع شده و به مقدار زیادی به پروتئین های پلاسمائی و بافتی پیوند می شود. نیمه عمر پلاسمائی دوکسپین از 8 تا 24 ساعت متغیر بوده و در صورت مصرف بیش از حد ممکن است به میزان بیشتری افزایش یابد. این دارو از سد خونی مغزی و جفت عبور کرده و در شیر مادر نیز پخش می شود.

احتیاط در مورد مصرف کپسول دوکسپین

در موارد زیر با احتیاط مصرف شود بالا بودن فشار داخل کره چشم، اختلالات قلبی،الکلیسم حاد، اختلالات خونی، اختلالات گوارشی، گلوکوم با زاویه بسته، عیب کار کبد، هایپرتروفی پروستات، اختلالات کلیوی، حملات تشنج، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و احتباس ادرار.

مصرف کپسول دوکسپین

-معمولا برای مشاهده ی اثر درمانی این دارو ٢تا۳ هفته زمان لازم است لذا درمان خود را طبق تجویز پزشک ادامه دهید و صبور باشید. -در ابتدای مصرف از رانندگی و سایر فعالیتهایی که به تمرکز و هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری کنید. – در کودکان،نوجوانان و جوانان در ابتدای مصرف تا ۲-۱ هفته سعی شود بیمار تنها نباشد و از نظر تغییرات روحیه و تفکرات منفی تحت نظر باشند. -اگر برای اولین بار از این دارو استفاده می کنید ممکن است با تغییر وضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود که به مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. بهتر است هنگام برخواستن ، به ارامی بلند شوید. -به منظور کاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو و عدم بازگشت علائم بیماری ،باید قطع مصرف این دارو تحت نظر پزشک و تدریجی باشد. -اگر دیابت دارید، قند خون خود را به صورت دوره ای بررسی کنید. -در طول مصرف دارو از مصرف الکل و سایر فراورده های حاوی الکل مثل الگزیرها بدون نظر پزشک خودداری کنید. -در صورت مشکل بینایی به پزشک خود اطلاع دهید. -برای پیشگیری از کمبود مایعات بدن، در شرایط فعالیت زیاد و هوای گرم به مقدار کافی مایعات مصرف کنید.

مشخصات کپسول دوکسپین

دوکسپین (به انگلیسی: Doxepin) رده درمانی: ضد افسردگی سه حلقه‌ای. اشکال دارویی: قرص – کپسول

عملکرد کپسول دوکسپین

دوکسپین از ضد افسردگیهای سه حلقه‌ای است و بازجذب سروتونین و نوراپینفرین در مغز را مهار میکند. دوکسپین آنتاگونیست قوی رسپتورهای هیستامین (H۱، H۲) است.

افسردگی چیست

افسردگی یک حالت خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی‌میلی است و می‌تواند بر روی افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد. افرادی که دارای حالت افسردگی هستند، می‌توانند احساس ناراحتی، اضطراب، پوچی، ناامیدی، درماندگی، بی‌ارزشی، شرمساری یا بی‌قراری داشته باشند. ممکن است آن‌ها اشتیاق خود در انجام فعالیت‌هایی که زمانی برایشان لذت‌بخش بوده از دست بدهند، نسبت به غذا بی‌میل و کم‌اشتها شوند، تمرکز خود را از دست بدهند، در به خاطر سپردن جزئیات و تصمیم‌گیری دچار مشکل شوند، در روابط خود به مشکل برخورد کنند و به خودکشی فکر کرده، قصد آن را داشته باشند و حتی خودکشی کنند. افسردگی هم‌چنین ممکن است باعث بی‌خوابی، خواب بیش از حد، احساس خستگی و کوفتگی، مشکلات گوارشی، یا کاهش انرژی بدن شود. افسردگی یکی از ویژگی‌های برخی از نشانگان  روانی از جمله اختلال افسردگی اساسی است. اما ممکن است یک واکنش طبیعی نسبت به رویدادهای زندگی مانند مرگ اطرافیان، اثرات بیماری‌های بدنی یا عوارض جانبی مصرف بعضی از داروها و درمان‌های پزشکی باشد، البته تا زمانی که این حالت در یک مدت زمان طولانی باقی نمانده باشد. یک تشخیص راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی، افسردگی به شکل یک عادت که فرد می‌تواند به عنوان بخشی از زندگی خود تجربه کند را متمایز می‌کند. رفتاری که افراد افسرده دارند (در رده های سنی مختلف) شامل: بیرون نمی روند در کارهای مدرسه و محل کار مشارکت ندارند از خانواده و دوستان نزدیک خود کناره گیری می کنند داروهای مسکن مصرف می کنند فعالیت های لذت بخش همیشگی را انجام نمی دهند نمی توانند تمرکز کنند احساسات یک فرد مبتلا به افسردگی آسیب پذیر هستند نا امیدی در انها موج می زند عدم اعتماد بنفس واضح دارند غمگین و نارحت هستند.در یک سال، بیش از 16 میلیون آمریکایی ( اکثر آن ها زنان ) این نوع افسردگی را تجربه می کنند که به افسردگی بالینی مشهور است. تحت معیارهای تشخیصی که توسط انجمن روان پزشکی آمریکا منتشر شد ، افراد باید حداقل پنج بیماری را برای دو هفته یا بیشتر تشخیص دهند که مبتلا به اختلال افسردگی شدید هستند. این نشانه ها می توانند شامل احساس ناراحتی، پوچی، بی ارزشی، ناامیدی و احساس گناه، از دست دادن انرژی، اشتها و یا علاقه به فعالیت های لذت بخش باشند ؛ تغییرات در عادات خواب و فکر مرگ و خودکشی. اغلب موارد ، بسیار قابل درمان هستند.سختی‌های دوران کودکی مانند از دست دادن نزدیکان، فروگذاری در نگه‌داری و تربیت، سوء استفاده جنسی و جسمی و تبعیض رفتاری والدین با فرزندان به بروز افسردگی در بزرگسالی کمک می‌کند. سوء استفاده‌های جسمی و جنسی در دوران کودکی نقش ویژه و قابل توجهی در احتمال بروز افسردگی در مراحل مختلف زندگی دارد. رویدادها و تغییر و تحولات زندگی که ممکن است باعث افزایش بروز افسردگی شوند عبارتند از: زایمان، یائسگی، مشکلات مالی، بیکاری، استرس کاری، تشخیص‌های پزشکی (سرطان، ایدز و غیره)، قلدری، از دست دادن یک دوست، بلایای طبیعی، انزوای اجتماعی، تجاوز، مشکلات رابطه‌ای یا زناشویی، حسادت، جدایی و آسیب‌های جبران ناپذیر. نوجوانان ممکن است به واسطهٔ عدم پذیرش اجتماعی، فشار و قلدری از طرف هم‌سالان در معرض افسردگی قرار گیرند. هم‌چنین کودکانی که در معرض مادران افسرده قرار می‌گیرند رشدشان تا ۱۲ ماهگی به تأخیر می‌افتد.

بیشتر بخوانید : کپسول رولاکس ♥ کپسول دیکلوفناک ♥ کپسول دولوکستین ♥ کپسول دیافیتکپسول دانازول

آب اکسیژنه

آب اکسیژنه

آب اکسیژنه ,آب اکسیژنه چیست,آب اکسیژنه قیمت,آب اکسیژنه همان وایتکس است,آب اکسیژنه خوراکی,آب اکسیژنه برای پوست,آب اکسیژنه تبریز,آب اکسیژنه برای رنگ مو

آب اکسیژنه , آب اکسیژنه چیست , آب اکسیژنه خوراکی , آب اکسیژنه برای پوست

توضیحاتی در مورد آب اکسیژنه

هیدروژن پراکسید یا آب‌اکسیژنه (H۲O۲) یک اکسنده متداول است که به عنوان سفیدکننده استفاده می‌شود.آب اکسیژنه برای حذف مواد آلی و معدنی که موجب فاسد شدن آب استخر می‌شوند بکار میرود. هیدروژن پراکسید ساده‌ترین پراکسید است (پراکسیدها ترکیباتی هستند که دارای یک پیوند یگانه اکسیژن-اکسیژن هستند). آب اکسیژنه خالص H۲O۲ یک مایع ناروانی است که کمی آبی رنگ می‌باشد و با زحمت زیاد می‌توان آن را تهیه نمود. آب اکسیژنه‌ای که در داروخانه‌ها به اسم آب اکسیژنه رقیق فروخته می‌شود محلولی است از آب اکسیژنه در آب که %۳ آن آب اکسیژنه است، مانند آب بی‌رنگ و بی‌بوست، مزه تلخی دارد و کمی اسیدی است. این مایع اکسیدکننده‌ای قوی است. تجزیه این ماده باعث ایجاد رادیکالهای OH می‌شود که بیش از چند ثانیه در دسترس نمی‌باشند و در این مدت با خاصیت شدید اکسیدکنندگی خود، مواد آلی و معدنی را اکسید می‌کند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آب اکسیژنه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

واکنش آب اکسیژنه

چه چیزی با هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژنه واکنش نشان خواهد داد؟ این خواص و ترکیبات به هیدروژن پراکسید اجازه می‌دهند که به عنوان یک عامل سفیدکننده عمل کند و آن را برای هر کسی که می‌خواهد موهای خود را بی‌رنگ کند، مفید باشد چرا که پراکسید با ملانین واکنش نشان می‌دهد و آن را اکسید کرده و به یک ترکیب بدون رنگ تبدیل می‌کند. در واقع، بسیار جالب است که خواص اکسیدکننده‌ی آب اکسیژنه سبب می‌شود که بتواند با باکتری‌ها، ویروس‌ها و مخمرها واکنش نشان دهد، و به همین دلیل است که یک ضدعفونی‌کننده‌ی خوب محسوب می‌شود. یک نسخه‌ی بهبود یافته از این فرآیند، اسید هیدروکلریک را به کار برد و به دنبال آن از اسید سولفوریک برای تهیه‌ی باریم سولفات استفاده کرد.

مشخصات آب اکسیژنه

به مرور آب اکسیژنه تجزیه و تبدیل به آب و اکسیژن می‌گردد. این عمل تجزیه در محیط بازی سریعتر و در محیط اسیدی کندتر از محیط خنثی صورت می‌گیرد. همچنین در نور یا گرما تجزیه می‌شود بنابراین باید در ظرف کدر و دور از گرما نگهداری شود. اگر مدت مدیدی آب اکسیژنه را انبار کنند، ممکن است کاملاً تجزیه و تبدیل به آب گردد. بر اثر گرد بعضی اجسام عمل تخریب آب اکسیژنه تسریع می‌گردد مانند گرد بی‌اکسید منگنز و گرد فلزات. اگر بر روی محلول آب قدری از اجسام پایدارکننده مانند اسید فسفریک، اوره، اسید بنزوئیک و نظیر آن‌ها بیفزایند، عمل تخریب بسیار کند می‌گردد. آب اکسیژنه اثر میکروب کشی ، بوبری و سفید کنندگی دارد چنانکه اگر یک تکه کالباس قرمز را درون ظرف محتوی آب اکسیژنه قرار دهیم پس از چند روز محتویات ظرف کاملاً بی‌بو است و بوی گندیده نمی‌دهد. آب اکسیژنه رنگها را نیز تخریب می‌کند به همین دلیل تکه کالباس درون ظرف بعد از مدتی بی‌رنگ می‌شود.

آب اکسیژنه سمی

آیا هیدروژن پراکسید سمی است؟ محلول‌های هیدروژن پراکسید تا غلظت ۹٪ اگر به صورت خوراکی مصرف شوند، به طور کلی غیر سمی هستند؛ با این حال، حتی یک محلول ۳٪، باعث آسیب جزئی به بافت مخاطی می‌شود و ممکن است باعث استفراغ و اسهال شود. مصرف خوراکی هیدروژن پراکسید صنعتی سبب بروز سمیت سیستمیک می‌شود و با تلفات همراه بوده‌است. تنها درجه‌ی هیدروژن پراکسید که باید برای استفاده خانگی یا شخصی مورد استفاده قرار گیرد، درجه غذایی است.

کاربرد آب اکسیژنه

لکه شراب قرمز، خون، قهوه و غیره را هم می‌توان بوسیله آب اکسیژنه پاک نمود. محلول غلیظ H۲O۲ به عنوان یک اکسیدان برای سوخت موشک‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از خمیر دندانها و سایر اجسامی که برای پاک کردن دندانها بکار می‌رود در موقع استعمال تولید آب اکسیژنه می‌کنند و اکسیژن این آب اکسیژنه دندان را سفید می‌نماید. آب اکسیژنه در بی‌رنگ کردن شاخ، پشم گوسفند، پنبه، کتان، کنف، کاه، چوب، کاغذ، روغن، چربی، واکس، صابون، ابریشم، عاج، پر و غیره بکار می‌رود. رنگ بعضی لکه‌های صورت را هم آب اکسیژنه تخریب می‌کند. اگر موی سیاه را پس از شستن با کربنات سدیم (تا چربی آن برطرف شود) در محلول آب اکسیژنه بگذارند به رنگ روشن در می‌آید. اگر موی سیاه‌سر را با مخلوطی از ۱۰۰ گرم آب اکسیژن ۳۰٪ و چهار قطره محلول ۲۵٪ آمونیاک تر نمایند و پس از ۱۰ تا ۲۰ دقیقه با آب خالص و سپس با محلول اسید استیک‌دار بشویند، بور مایل به قرمز می‌شود. وجود آمونیاک از این جهت لازم است که آب اکسیژن در حضور قلیاییها سریعتر اکسیژن می‌دهد و در نتیجه موها تندتر بور می‌شوند. مصرف مکرر آب اکسیژن برای مو مضر است زیرا که مو را شکننده می‌نماید. در جنگ جهانی دوم آب اکسیژن ۸۵٪برای اکسیداسیون سریع الکل در زیر دریاییها و موشک‌ها مصرف می‌کردند. هیدروژن پراکسید در سلول‌های جانوری و گیاهی نیز تولید می‌شود، در اندامکی به نام پراکسی زوم، چون پراکسید هیدروژن تولید شده ماده‌ای سمی است توسط آنزیم کاتالاز به سرعت بسیار بالا به آب H2O و اکسیژن O2 تجزیه می‌شود تاهم سمیتش از بین برود و هم به لیپیدهای تولید شده توسط اندامک شبکه آندوپلاسمی آسیبی نرساند.

آب اکسیژنه خوراکی

تنها هیدروژن پراکسیدی که باید برای استفاده‌ی خانگی یا شخصی مورد استفاده قرار بگیرند هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژن درجه‌ی غذایی است. در حقیقت! این فرم معمولا با غلظت ۳۵٪ است و به طور قابل‌توجهی قوی‌تر از آن چیزی استکه اغلب در فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها فروخته می‌شود.

آب اکسیژنه در پزشکی

آب اکسیژن در گذشته به دلیل خاصیت ضدعفونی‌کننده آن در پانسمان زخمهای عفونی استفاده می‌شد ولی امروزه به دلیل آسیبی که به بافتهای مجاور وارد می‌کند دیگر در پانسمان استفاده نمی‌شود و فقط گاه برای ضدعفونی لوازم یا سطوح استفاده می‌شود. از آنجایی که آب اکسیژن بوبر است گاه در درمان زخمهای بدبو مورد استعمال قرار می‌گیرد. در قرصهای اریتزون ۳۶٪ آب اکسیژنه به ۶۴٪ اوره متصل است و چون این قرصها را در دهان بگذارند، اکسیژن می‌دهد. پس هم میکروبهای دهان را می‌کشد و هم دندانها را سفید می‌نماید. آب اکسیژن رقیق را برای قرقره کردن هم بکار می‌برند.,و در ساختن داروهای سرما خوردگی تأثیر دارد

انواع مختلف آب اکسیژنه

انواع مختلفی از هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژن وجود دارد که برای کاربردهای مختلف تولید می‌شوند از جمله: – ۵٪ درجه‌ی دارویی. این همان درجه‌ای است که در داروخانه یا سوپرمارکت محلی فروخته می‌شود. این محصول برای استفاده‌ی خوراکی توصیه نمی‌شود چرا که حاوی مجموعه‌ای از تثبیت‌کننده‌هایی است که نباید به صورت خوراکی مصرف شوند. تثبیت‌کننده‌های مختلف عبارتند از استنانیلید، فنول و استنات سدیم و تتراسیدیم فسفات. – ۶٪ برای اهداف زیبایی بهداشتی: این مورد در مغازه‌های زیبایی برای رنگ مو مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای مصرف خوراکی توصیه نمی‌شود. – ۳۰٪ برای تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی: این مورد برای آزمایش‌های علمی است و تثبیت‌کننده دارد. این یکی هم برای مصرف خوراکی نیست. – ۳۰٪ تا ۳۲٪ درجه‌ی الکترونیکی: این مورد برای تمیز کردن قطعات الکترونیکی و نه برای مصرف خوراکی استفاده می‌شود. – ۳۵٪ درجه‌ی فنی: این یکی محصولی غلیظ‌تر از درجه‌ی شیمیایی است، علاوه بر این‌که برای خنثی کردن کلر آبی که برای رقیق کردن آن استفاده می‌شود، فسفر دارد. – ۳۵٪ درجه‌ی مواد غذایی: این مورد در تولید مواد غذایی مانند پنیر، تخم مرغ، و محصولات حاوی آب پنیر استفاده می‌شود. این نوع همچنین بر روی پوشش فویل بسته‌بندی‌های آسپتیک حاوی آب‌میوه‌ها و محصولات شیری اسپری می‌شود. این هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژن تنها درجه‌ی توصیه‌شده برای مصرف خوراکی است. – ۹۰٪: این مورد به عنوان یک منبع اکسیژن برای سوخت راکت استفاده می‌شود. به عنوان مثال، هیدروژن پراکسید درجه‌ی الکتریکی در واقع شامل تثبیت‌کننده‌های شیمیایی برای جلوگیری از تجزیه‌ی آن است.

آب اکسیژنه در استخر

آب اکسیژن برای حذف مواد آلی و معدنی که موجب فاسد شدن آب استخر می‌شوند بکار می‌رود. تزریق این عنصر قبل از دستگاه UV باعث ایجاد رادیکالهای OH می‌شود که بیش از چند ثانیه در دسترس نمی‌باشند و در این مدت با خاصیت شدید اکسید کنندگی خود، مواد باقی‌مانده آلی و معدنی را تجزیه می‌کند. بدین ترتیب نیاز به تعویض آب استخرها کاهش می‌یابد. در صورتی که از آب اکسیژنه در آب استخرها استفاده شود دارای مزایا به شرح زیر است: ۱. آب اکسیژن موجود در آب با دوز صحیح، برای شناگر غیرقابل تشخیص است. ۲. با آب به خوبی مخلوط می‌شود، غیر فرار است و تا زمان اکسید کردن مواد آلی در آب باقی می‌ماند. ۳. خالص است و ایجاد املاح نمی‌کند. ۴. خورنده نیست و در نتیجه به تجهیزات و تاسیسات آسیب نمی‌رساند. ۵. ایجاد کف نمی‌کند، بی‌بو و بی طعم است. ۶. غیر سمی است ۷. ایجاد رسوب نکرده و در نتیجه آب کاملاً شفاف می‌ماند.

آب اکسیژنه برای دندان

هنگامی که پای مزایای هیدروژن پراکسید برای دندان به میان می‌آید، می‌توان مزایای آن را به چند بخش مختلف تقسیم کرد. اولین مزیت هیدروژن پراکسید برای مسواک است. در واقع، اگر مسواک‌تان را در هیدروژن پراکسید بزنید، برس آن عاری از میکروب‌ها و ویروس‌ها خواهد بود. این روش فوق‌العاده عالی است و انجام آن پس از بروز یک بیماری مانند سرماخوردگی و آنفولانزا ضرورت دارد. مزیت بعدی این ماده برای دندان‌ها این است که می‌تواند دندان‌ها را به خوبی سفید کند. هیدروژن پراکسید نقش مثبتی در درمان مینای دندان و همچنین درمان کرم‌خوردگی دندان ایفا می‌کند. فقط در طی چند هفته، قادر به دیدن تفاوت‌های قابل‌توجهی خواهید بود، به این ترتیب که دندان‌ها روشن‌تر و سفید‌تر خواهند شد. هیدروژن پراکسید قادر است به عنوان یک تمیزکننده‌ی عمیق عمل کند، به این ترتیب که به عمق مینای دندان و ریشه‌ی دندان نفوذ می‌کند، و لکه‌های قهوه‌ای و زردی ناخواسته را از روی آن‌ها پاک می‌کند. همچنین استفاده از جوش شیرین در ترکیب با هیدروژن پراکسید تاثیر زیادی در از بین بردن لکه‌ها خواهد داشت.

تشخیص آب اکسیژنه

در یک لوله آزمایشی که قبلاً چند سانتی‌متر مکعب محلول بی‌کرمات پتاسیم و قدری اسید سولفوریک رقیق ریخته‌ایم آب اکسیژن می‌افزاییم در نتیجه رنگ آبی تند که بعداً تبدیل به سبز می‌شود، ظاهر می‌گردد. به همین طریق می‌توان وجود آب اکسیژنه را در اریتزون ثابت نمود.

آب اکسیژنه برای عفونت سینوسی

عفونت سینوسی التهاب مجاری هوایی در داخل بینی است. سینوزیت می‌تواند ناشی از عفونت، آلرژی و تحریک ناشی از مواد شیمیایی یا ذرات معلق باشد. لازم به ذکر است که عفونت‌های سینوسی نمی‌توانند به فرد دیگری منتقل شوند. سینوزیت را می‌توان به عنوان عفونت حاد سینوسی، عفونت نیمه حاد سینوس، عفونت مزمن سینوسی، سینوزیت عفونی و سینوزیت غیر عفونی طبقه‌بندی کرد. هیدروژن پراکسید که به عنوان یک درمان عفونت سینوسی استفاده می‌شود، می‌تواند عفونت اصلی را از بین ببرد. این ماده حفره‌های بینی را پاکسازی می‌کند و میکروب‌های موجود را می‌کشد تا مانع پیشرفت بیش‌تر بیماری شود.

آب اکسیژنه یا هیدروژن پراکسید

هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژن از چه چیزی ساخته می‌شود؟ به لحاظ ظاهر، هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژن یک مایع چسبناک بدون رنگ است که بسیار چسبناک‌تر از آب است. در زمان استعمال، در واقع دقیقا شبیه آب است. یکی دیگر از مزایای استفاده از پراکسید هیدروژن، خواص اکسید‌کننده قدرتمندی است که دارد.

آب اکسیژنه برای زخم‌

زخم‌ها آسیب‌هایی هستند که که پوست یا سایر بافت‌های بدن را دچار شکاف می‌کنند. آن‌ها شامل بریدگی‌ها، خراش‌ها و سوراخ شدن پوست می‌شوند. اغلب رخم‌های به صورت تصادفی رخ می‌دهند، اما جراحی و بخیه نیز می‌تواند باعث بروز زخم شود. زخم‌های جزئی معمولا جدی نیستند، اما مهم است که آن‌ها را تمیز کنیم. یکی از رایج‌ترین کاربردهای هیدروژن پراکسید ضدعفونی‌ کردن زخم است. هنگامی که این ماده روی زخم اعمال می‌شود، با ماده‌ی ارگانیک در ضایعه‌ی موجود واکنش می‌دهد و برای کشتن هر گونه میکروب و جلوگیری از عفونت اکسیده می‌شود.

آب اکسیژنه و سم‌ زدایی

سم‌زدایی عملی است که بدن شما به طور طبیعی برای خنثی کردن مواد ناخوسته و سموم، تغییر دادن آن‌ها یا خلاص شدن از شرشان انجام می‌دهد. این فرایند یکی از عملکردهای اولیه‌ی بدن است، به طور مداوم در جریان است و با تمام عملکردهای دیگر بدن تعامل دارد. سیستم سم‌زدایی یکی از عناصر کلیدی عملکرد بدن ما است. اکثر مولکول‌های بدن ما هر روز در حال از بین بردن مواد زائد هستند. از بین بردن هر گونه سمی در بدن گام مهمی برای بهبود و حفظ سلامت کلی است. هیدروژن پراکسید می‌تواند به عنوان عامل سم‌زدایی برای از بین بردن چندین نوع سم استفاده شود.

بیشتر بخوانید : دوش آب سرد ♥ آب یخ ♥ مضرات آب سرد