ترنجبین,ترنجبین چیست,ترنجبین و خاکشیر,ترنجبین خواص,ترنجبین به انگلیسی,ترنجبین برای نوزادان,ترنجبین برای نوزاد,ترنجبین برای زردی نوزاد,ترنجبین در بارداری,ترنجبین نوزاد,ترنجبین چیست,خواص ترنجبین چیست,خاصیت ترنجبین چیست,گیاه ترنجبین چیست,طبیعت ترنجبین چیست,طبع ترنجبین چیست؟,فواید ترنجبین چیست,ترنجبین و خاکشیر برای پوست,ترنجبین و خاکشیر جوش,ترنجبین و خاکشیر,خواص ترنجبین و خاکشیر,خاصیت ترنجبین و خاکشیر,ترکیب ترنجبین و خاکشیر,مخلوط ترنجبین و خاکشیر,جوشانده ترنجبین و خاکشیر,ترنجبین خاکشیر,خواص ترنجبین برای نوزاد,خواص ترنجبین برای نوزادان,خواص ترنجبین برای پوست,خواص ترنجبین برای نوزاد,خواص ترنجبین با خاکشیر,خواص ترنجبین برای نوزادان,خواص ترنجبین در نوزادان,ترنجبین برای نوزادان یبوست,فواید ترنجبین برای نوزادان,مضرات ترنجبین برای نوزادان,خاصیت ترنجبین برای نوزادان,خوردن ترنجبین برای نوزادان,ترنجبین برای زردی نوزادان,ترنجبین برای نفخ نوزادان,ترنجبین نوزادان,ترنجبین برای نوزاد ضرر دارد,ترنجبین برای نوزاد خوبه,خاصیت ترنجبین برای نوزاد,ترنجبین زردی نوزاد,ترنجبین زردی نوزاد,طریقه مصرف ترنجبین برای زردی نوزاد,ترنجبین و زردی نوزاد,خواص ترنجبین برای زردی نوزاد,ترنجبین برای رفع زردی نوزاد,ترنجبین و زردی نوزادان,ترنجبین در زردی نوزاد,ترنجبین در بارداری,مصرف ترنجبین در بارداری,خوردن ترنجبین در بارداری,ترنجبین در دوران بارداری,خواص ترنجبین در بارداری,ترنجبین بارداری,نحوه مصرف ترنجبین در بارداری,خوردن ترنجبین در دوران بارداری,خواص ترنجبین در دوران بارداری,ترنجبین نوزاد,ترنجبین نوزاد زردی,ترنجبین و نوزاد,ترنجبین در نوزادان,ترنجبین به نوزاد,ترنجبین یبوست نوزاد
گیاهان دارویی همواره مورد توجه طب سنتی قرار دارند و کاربرد فراوانی هم دارند. یکی از این گیاهان ترنجبین است که خواص دارویی فراوانی دارد و به دلیل این خاصیت ها استفاده از آن در کارخانجات قندگیری متوقف شد و فروش دارویی پیدا کرد. ترنجبن یکی از گیاهان دارویی است که در بسیاری از عطاریها یافت می شود.بهتر است بدانید که ترنجبین به فارسی “ترانگبین” یا “ترنگبین” است. آن را به فرانسوی Manne d”hedysarum و Manna d”alhagi و Manne de perse و به انگلیسی Manna of hedysarumو به عربی “ترنجبین” نامیده شده است .
بهتر است بدانید ماده ای است شیرین که به صورت شبنم روی گیاه حاج یا خارشتر (با نام علمی Alhagi maurorum) یا خاربز می نشیند. در یک بررسی که توسط مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان انجام شد، مشاهده شد که این شیرابههای قندی در نتیجه عمل حشره ای به طور طبیعی و با ایجاد شکاف به خارج تراوش می شود. در واقع گیاه خارشتر درختچه یا بوته خاری است که در بیابان ها و دشت های کم ارتفاع ایران مانند خراسان، یزد، تبریز، زرند، اطراف قم و بوشهر به طور خودرو فراوان دیده می گردد. قبلا از ترنجبین در کارخانجات ساده قندگیری به طور سنتی قند می گرفتند، ولی بعدها چون فروش ترنجبین از نظر دارویی بازار بهتری پیدا کرد، آن را فقط به عنوان دارو می فروشند.
بهتر است بدانید ترنجبین حاوى ترکیبات قندى مختلفى چون گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و ترى ساکارید است که به راحتى در آب حل مى گردد.
گیاهان دارویی همواره مورد توجه طب سنتی قرار دارند و کاربرد فراوانی هم دارند. یکی از این گیاهان ترنجبین است که خواص دارویی فراوانی دارد و به دلیل این خاصیت ها استفاده از آن در کارخانجات قندگیری متوقف شد و فروش دارویی پیدا کرد.
ترنجبین به فارسی “ترانگبین” یا “ترنگبین” است. آن را به فرانسوی Manne d”hedysarum و Manna d”alhagi و Manne de perse و به انگلیسی Manna of hedysarum و به عربی “ترنجبین” می نامند.ترنجبین ماده ای است شیرین که به صورت شبنم روی گیاه حاج یا خارشتر یا خاربز می نشیند. در یک بررسی که توسط مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان انجام شد، مشاهده شد که این شیرابه های قندی در نتیجه عمل حشره ای به طور طبیعی و با ایجاد شکاف به خارج تراوش می شود.گیاه خارشتر درختچه یا بوته خاری است که در بیابان ها و دشت های کم ارتفاع ایران مانند خراسان، یزد، تبریز، زرند، اطراف قم و بوشهر به طور خودرو فراوان دیده می شود.در فصل گرمای زیاد و در اواخر تابستان روی برگها و شاخه های این گیاه قطرات ترنجبین شبها ظاهر می شود و روستاییان محل صبحهای خیلی زود قبل از طلوع آفتاب آن را جمع آوری می نمایند. معمولاً در مناطقی که این گیاه ترنجبین نمی دهد به مصرف تعلیف دام، شتر و بز می رسد. به همین جهت این گیاه به خارشتر و یا خاربز معروف شده است. البته در مناطقی که این گیاه ترنجبین می دهد نیز شتر و بز خیلی دوست دارند از آن تعلیف شوند و پروار هم می شوند ترنجبین حاوی ترکیبات قندی مختلفی چون گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و تری ساکارید است که به راحتی در آب حل می شود. سابقا از ترنجبین در کارخانجات ساده قندگیری به طور سنتی قند می گرفتند، ولی بعدها چون فروش ترنجبین از نظر دارویی بازار بهتری پیدا کرد، آن را فقط به عنوان دارو می فروشند.
* ترنجبین ملین و مسهل است. دوز مصرفی ترنجبین به عنوان ملین بر حسب سن بیمار بین 10 تا 70 گرم است که با کمی آب مصرف می شود. گیاه ترنجبین اگر در مقدار کم خورده شود، ملین و اگر به مقدار زیاد مصرف شود، مسهل است.
* ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی گرم، ولی در عین حال تر است.
* برای تسکین عطش و تب ترنجبین مفید است.
* ترنجبین در تسکین سرفه و درد سینه موثر است.
* ترنجبین خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و میکروب ها را از بین می برد، به همین دلیل برای درمان بیماری های عفونی مفید است.
* اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود، برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توام باشد،نافع است.
* خوردن ترنجبین با آب پنیر برای اخراج اخلاط سوخته، با ماءالشعیر برای دفع اخلاط گرم، با کره برای باز کردن ادرار (در مواردی که ترشح ادرار بند می آید) مفید است.
* جوشانده ترنجبین معرق است.
* گل های ترنجبین برای بواسیر مفید است.
* مالیدن روغن برگ های ترنجبین برای روماتیسم خیلی نافع است.
* عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی کم کم خورده شود، برای دفع سنگ کلیه و سنگ مثانه تا حدودی مؤثر است.
در مصرف ترنجبین احتیاط کنید
بسیاری از خانواده ها برای بهبود زردی کودک خود از مخلوط ترنجبین و آب قند استفاده می کنند که این مواد، نه تنها تاثیری در بهبود زردی کودک ندارند، بلکه باعث اسهال و استفراغ نوزاد نیز می شوند.
در یک مطالعه تحقیقاتی که با هدف بررسی اثر ترنجبین خوراکی در کاهش زردی نوزادان انجام گردید، نشان داده شد که علیرغم باورهای بومی مبنی بر تاثیر ترنجبین در کاهش زردی نوزادی، تجویز این ماده اثر قابل توجهی در درمان زردی ندارد.
بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله از خوردن ترنجبین خودداری کنند.
ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است.
چگونگی تهیه آب ترنجبین
برای تهیه آب ترنجبین، مقداری ترنجبین را در آب جوش حل می کنند. سپس مایع صاف روی آن را بر می دارند و می گذارند قدری بماند تا مواد خارجی آن ته نشین شود. حالا مایع صاف شده روی آن، آماده خوردن است. آب ترنجبین اگر صبح ناشتا خورده شود، موثرتر است. مقدار خوراکی معمول آن 12 تا 35 گرم است.
لازم است بدانید ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی گرم، ولی در عین حال تر می باشد.
ترنجبین ملین و مسهل است. دوز مصرفى ترنجبین به عنوان ملین بر حسب سن بیمار بین 10 تا 70 گرم است که با کمى آب مصرف مى شود.
بهتر است بدانید این گیاه اگر در مقدار کم خورده شود، ملین و اگر به مقدار زیاد مصرف شود، مسهل می شود.
ترنجبین در تسکین سرفه و درد سینه موثر است.
ترنجبین برای تسکین عطش و تب مفید می باشد.
ترنجبین خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و میکروب ها را از بین می برد، به همین دلیل برای درمان بیماری های عفونی مفید است.خوردن ترنجبین با آب پنیر برای اخراج اخلاط سوخته، با ماءالشعیر برای دفع اخلاط گرم، با کره برای باز کردن ادرار (در مواردی که ترشح ادرار بند می آید) مفید می باشد.بهتر است بدانید اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود، برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توام باشد، نافع است. جوشانده آن معرق می باشد. مالیدن روغن برگ های آن برای روماتیسم خیلی نافع است. گل های آن برای بواسیر مفید می باشد.در واقع عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی کم کم خورده شود، برای دفع سنگ کلیه و سنگ مثانه تا حدودی مؤثر است.در مصرف ترنجبین احتیاط کنید بسیاری از خانوادهها برای بهبود زردی کودک خود از مخلوط ترنجبین و آب قند استفاده میکنند که این مواد، نه تنها تاثیری در بهبود زردی کودک ندارند، بلکه باعث اسهال و استفراغ نوزاد نیز میگردند.در یک مطالعه تحقیقاتی که توسط اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان با هدف بررسی اثر ترنجبین خوراکی در کاهش زردی نوزادان انجام گردید، نشان داده شد که علیرغم باورهای بومی مبنی بر تاثیر ترنجبین در کاهش زردی نوزادی، تجویز این ماده اثر قابل توجهی در درمان زردی ندارد.بهتر است بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله از خوردن ترنجبین خودداری نمایند.در واقع ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است.
تهیه آب ترنجبین
برای تهیه آب ترنجبین، مقداری ترنجبین را در آب جوش حل می کنند.
بعد مایع صاف روی آن را بر می دارند و می گذارند قدری بماند تا مواد خارجی آن ته نشین گردد.
حالا مایع صاف شده روی آن، آماده خوردن می باشد.
آب ترنجبین اگر صبح ناشتا خورده شود، موثرتر است. مقدار خوراکی معمول آن 12 تا 35 گرم است.
ترنجبین برای درمان بیماری های عفونی مفید می باشد.
برای دفع سنگ کلیه میتوان خارشتر، خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده و صبح ناشتا خورد.
برای پاکسازی روده و معده (ازمشروبات الکلی): ده عدد سپستان را خرد کنید و به مدت سه ساعت آن را خیس کنید و بعد روی شعله قرار دهید تا یک جوش بزند و سپس به مدت پانزده دقیقه آن را دم کنید. آن را صاف کنید و بیست و پنج گرم ترنجبین صافکرده هم در آن حل کنید و بنوشید.
زیاده روی در خوردن شکرتیغال به هم خوردگی حال و آشفتگی ایجاد می کند. از این نظر باید با شکر و ترنجبین خورده شود. مقدار خوراک آن تا 20 گرم می باشد.