Stomatitis می تواند به دلیل طیف وسیعی از عوامل مختلف که با یکدیگر همپوشانی دارند رخ می دهد. اغلب این بیماری به علت زخم، عفونت، آلرژی و یا بیماری های پوست رخ می دهد. شایع ترین علل عبارتند از: • آسیب های ناشی از پروتز های بد یا پروتز های پروتز، گزش در چانه، زبان، لب ها و جراحی • درمان سرطان یا شیمی درمانی • عفونت ویروسی مانند تبخال • عفونت قارچی مانند سرخک • هر گونه بیماری مرتبط با خشکی دهان • سیگار کشیدن و یا تنباکو جویدن نمونه های دیگر عبارتند از: • عفونت های باکتریایی • عفونت های منتقله از راه جنسی • کمبود و یا ضعف سیستم ایمنی • تحریک شیمیایی قوی • استرس • برخی از بیماری ها مانند بیماری Behjet، بیماری کرون و لوپوس. • مواد مخدر شامل داروهای سولفا، داروهای ضد صرع و برخی از انواع آنتی بیوتیک ها هستند. • کمبود مواد غذایی • واکنش های آلرژیک • سوختگی ناشی از غذاهای گرم و نوشیدنی به طور کامل درمان استوماتیت، مهم است که علت آن را تشخیص دهید.
التهاب دهان و تشخیص آنتشخیص به طور کامل وابسته به علت استوماتیت است. معاینات مرتبط شامل معاینه فیزیکی است، زیرا پزشک، از طریق معاینه، اطلاعات زیادی در مورد ظاهر و توزیع زخم ها به دست می آورد. سایر آزمایشها عبارتند از: • سواب ها، هر دو باکتری و ویروسی • بافت ناخن یا استفاده از سواب برای عفونت های قارچی • بیوپسی • آزمایش خون • تست پچ برای شناسایی آلرژی ها پزشک همچنین به تاریخچه بیمار اشاره می کند. برای دیدن اینکه آیا داروهای که در حال حاضر استفاده می شوند یا قبل از آن دچار استوماتیت شده اند. دکتر همچنین درباره تاریخ روابط جنسی و سیگار کشیدن سوال می کند. بیماری های دیگر می تواند باعث ایجاد استوماتیس شود، بنابراین تحقیق و تشخیص حصول اطمینان از اینکه پزشک در مورد درمان به خوبی مطلع است.التهاب دهان و درمان آنشرایط استوماتیت بستگی به شیوع بیماری دارد. علت اصلی این بیماری مهم است، زیرا استوماتیسم ناشی از این موارد است: • آلرژی: اگر استوماتیت به علت آلرژی ایجاد شود، پزشک به نوع آلرژی نگاه می کند و سعی در حل آن دارد. • عفونت: اگر استوماتیت ناشی از عفونت باشد، بسته به نوع عفونت ممکن است نیاز به درمان های خاص و داروها باشد. • بیماری: اگر یک بیماری خاص علت استومایت است، پزشک بیماری را شناسایی و درمان می کند. • فقدان غذا: پزشک می تواند با تغذیه و رژیم غذاییتان مقابله کند.التهاب خوراکی و درمان موضعیدرمان های موضعی که به طور مستقیم به ناحیه پوست اعمال می شوند، نشان داده شده است که درد و میزان بهبودی را کاهش می دهند. انواع درمان های موضعی عبارتند از: • کورتیکواستروئیدهای موضعی: آنها اغلب به عنوان محلول شستشو استفاده می شوند و علائم مصرف، نوشیدن و صحبت کردن بدون درد و ناراحتی را از بین می برند. . • آنتی بیوتیک های موضعی: این داروها اغلب ژلاتین یا قابل شستشو و حاوی ترکیبات ضد التهابی و آنتی بیوتیک هستند. بیحسی موضعی: این داروهای بیهوشی است و برای تسکین درد به طور مستقیم در ناحیه زخم استفاده می شود. • Konka: یک محصول غیر نسخه ای است که لایه ای از علائم کششی را برای زخم های دهانی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد.